Αντιμετώπιση πόνου
Ο πόνος ή άλγος είναι ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα που μπορούν να εμφανιστούν λόγω του καρκίνου.
Είναι ένα σύμπτωμα που εμφανίζεται σε αρκετούς ασθενείς με καρκίνο και η αίσθηση του πόνου αξίζει να αναφερθεί ότι είναι υποκειμενική για τον κάθε άνθρωπο.
Πριν την αντιμετώπιση του πόνου θα πρέπει να γίνεται αξιολόγηση του πόνου και προσπάθεια βαθμονόμηση του.
Υπάρχουν διάφορα είδη φαρμάκων για την αντιμετώπιση του πόνου με διαφορετικό μηχανισμό δράσης και με διαφορετική βαρύτητα στη χορήγηση τους.
Υπάρχουν τα λεγόμενα σκαλοπάτια φαρμακοθεραπείας για τη χορήγηση αναλγητικών στην αντιμετώπιση του πόνου. Υπάρχουν 3 σκαλοπάτια. Στο πρώτο χορηγούνται απλά αναλγητικά όπως είναι η παρακεταμόλη, η ασπιρίνη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (Voltaren, Ibuprofen και άλλα).
Στο δεύτερο σκαλοπάτι στην αντιμετώπιση του πόνου, στο οποίο προχωρούμε αν οι θεραπευτικές παρεμβάσεις του πρώτου δεν είναι αρκετές, περιλαμβάνει τη χορήγηση ήπιων οπιοειδών είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό με παρακεταμόλη. Επίσης από αυτό το στάδιο μπορούμε επικουρικά με τα φάρμακα του δεύτερου σκαλοπατιού να χορηγούμε επιπλέον και φάρμακα του πρώτου σκαλοπατιού ή κάποια άλλα φάρμακα τα λεγόμενα επικουρικά φάρμακα του πόνου. Αυτά είναι φάρμακα που έχουν κάποια άλλη κύρια δράση (αντιψυχωσικά ή ηρεμιστικά) ωστόσο μπορεί να έχουν και επικουρική αναλγητική δράση.
Στο τρίτο σκαλοπάτι στην αντιμετώπιση του πόνου υπάρχουν τα ισχυρά οπιοειδή φάρμακα (φεντανύλη, μορφίνη κ.ο.κ.). Αυτά είναι φαρμακευτικά μέσα έκτακτης ανάγκης αν θα μπορούσε να τα πει κάποιος με αυτό το χαρακτηρισμό. Χρησιμοποιούνται μόνο όταν τα φάρμακα από τα προηγούμενα σκαλοπάτια δεν προσφέρουν κάτι ή όταν ο πόνος είναι τόσο έντονος που είναι δύσκολα διαχειρίσιμος τόσο από την/τον ασθενή όσο και από την/τον πάροχο υγείας.
Πολλές φορές η αντιμετώπιση του πόνου περιλαμβάνει το συνδυασμό φαρμάκων από διαφορετικά σκαλοπάτια.