Ψυχολογικές, πνευματικές ανησυχίες και αναζητήσεις
H περιπέτεια του καρκίνου δεν έχει μόνο σωματικές επιπτώσεις για τους ασθενείς και τους φροντιστές τους, αλλά και αντίκτυπο στη ψυχική και νοητική υπόσταση των ασθενών. Ψυχικά συμπτώματα και τις γνωστικές διαταραχές της/του ασθενούς με καρκίνο εμφανίζονται πολύ συχνά και αποτελούν μια πραγματικότητα.
Τέτοια συμπτώματα και διαταραχές μπορεί να είναι η κατάθλιψη, το άγχος, ο φόβος, η απογοήτευση, το παραλήρημα και οι δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές. Οι διαταραχές της διάθεσης που προδιαθέτουν σε καταθλιπτική συνδρομή όπως επίσης ο φόβος και το άγχος για το μέλλον και το θάνατο είναι πολύ συνηθισμένα φαινόμενα σε ασθενείς με καρκίνο.
Πολλές φορές τα συμπτώματα αυτά μπορεί να υποεκτιμηθούν ή να μην εκτιμηθούν σωστά από τους θεράποντες ιατρούς.
Σε αυτό το κομμάτι κομβικό ρόλο διαδραματίζουν οι επαγγελματίες υγείας που σχετίζονται με τη ψυχική υγεία, δηλαδή ή ψυχολόγοι και ψυχίατροι, οι οποίοι μπορεί να δώσουν πάρα πολλές λύσεις και να φανούν πραγματικά βοηθητικοί.
Απειλητικές για τη ζωή ασθένειες όπως ο καρκίνος μπορεί να εγείρουν εσωτερικά ερωτήματα στους ασθενείς όπως «Γιατί εγώ?» ή «Υπάρχει κάτι που ξεπερνά το θάνατο?».
Συνήθως όταν εγείρονται τέτοιου είδους υπαρξιακές αναζητήσεις αυτές συνοδεύονται και από πνευματικές ή θρησκευτικές αναζητήσεις προς εκπλήρωση ή απάντηση των ερωτημάτων που εγείρονται από τις πρώτες(υπαρξιακές).
Πολλές φορές η αποδοχή και η κατανόηση της ανάγκης των ασθενών για αυτού του είδους τις αναζητήσεις από την πλευρά των επαγγελματιών υγείας είναι προβληματική ή ανύπαρκτη. Ωστόσο υπάρχει στα πλαίσια της ανακουφιστικής φροντίδας των ασθενών με καρκίνο η ανάγκη της ενσωμάτωσης αυτών των αναζητήσεων στο πλαίσιο της ολιστικής θεραπευτικής αντιμετώπισης και συνήθως αυτό διεκπεραιώνεται μέσα από τη συζήτηση μεταξύ ασθενούς και επαγγελματία υγείας.
Υπάρχουν συγκεκριμένα εργαλεία που μπορούν να αξιολογήσουν και να διερευνήσουν τις πνευματικές ανάγκες και τη θρησκευτικότητα των ασθενών στα πλαίσια της ανακουφιστικής φροντίδας. Συνήθως αυτά τα εργαλεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και αξιοποιηθούν καλύτερα από επαγγελματίες υγείας όπως οι ψυχολόγοι ή οι κοινωνικοί λειτουργοί