Καρκίνος του κόλπου
Γενικά
Ο πρωτοπαθής καρκίνος του κόλπου είναι ένας από τους πιο σπάνιους γυναικολογικούς καρκίνους. Μόνο ο καρκίνος του αιδοίου είναι πιο σπάνιος από αυτόν, καθώς ο καρκίνος των ωοθηκών, ο καρκίνος του ενδομητρίου και ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι πολύ πιο συχνοί από τον καρκίνο του κόλπου.
Η μέση ηλικία εμφάνισης είναι τα 60 έτη.
Οι περισσότεροι πρωτοπαθείς καρκίνοι του κόλπου αφορούν πλακώδη καρκινώματα, ενώ πιο σπάνια μπορεί από την ιστολογική έκθεση να προκύψει αδενοκαρκίνωμα, μελάνωμα ή ακόμα και σάρκωμα.
Αν και οι πρωτοπαθείς όγκοι του κόλπου είναι σπάνιοι, η μεταστατική νόσος στον κόλπο από γειτονικές δομές (τράχηλος της μήτρας, ωοθήκες, αιδοίο ή οι αιματογενείς μεταταστάσεις από άλλα όργανα (καρκίνος μαστού ή καρκίνος νεφρού) είναι αρκετά συχνές
Παράγοντες κινδύνου – Προδιαθεσικοί Παράγοντες
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση του καρκίνου του κόλπου ο κυριότερος από τους οποίους είναι η λοίμωξη από τον ιό HPV.
Άλλοι σημαντικοί προδιαθεσικοί παράγοντες μπορεί να είναι:
1. To κάπνισμα
2. Ο μεγάλος αριθμός διαφορετικών σεξουαλικών συντρόφων
3. Η μικρή ηλικία της πρώτης σεξουαλικής συνεύρεσης
Συμπτώματα – Διάγνωση – Πρόγνωση
Η κολπική αιμορραγία είτε σε μεταμμηνοπαυσιακές γυναίκες είτε σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες όχι κατά τη διάρκεια της περιόδου τους είναι ένα πολύ συχνό σύμπτωμα.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί και κάποια κολπική μάζα. Ωστόσο υπάρχει και ένα 20% των περιπτώσεων όπου η οι γυναίκες που εμφανίζουν καρκίνο του κόλπου είναι ασυμπτωματικές.
Για τη διάγνωση θα χρειαστεί αρκετά μια λεπτομερής γυναικολογική εξέταση, ακολουθούμενη από κολποσκόπηση με λήψη βιοψίας. Η ολοκλήρωση της σταδιοποίησης συνήθως απαιτεί επιπλέον διαγνωστικές εξετάσεις όπως αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία ή ακόμα και FDG-PET-CT.
Σε ορισμένες περιπτώσεις η νόσος επεκτείνεται τοπικά διηθώντας τη μήτρα, την ουρήθρα, την κύστη ή το ορθό. Από πλευράς απομακρυσμένων μεταστάσεων δεν είναι το πιο συχνό σενάριο, ωστόσο όταν συμβαίνει μπορεί να έχουμε μεταστάσεις στον πνεύμονα, στα οστά ή στα κόκαλα.
Θεραπευτική Αντιμετώπιση
Στα πολύ αρχικά στάδια της νόσου η χειρουργική αφαίρεση είναι η θεραπεία εκλογής.
Σε πιο τοπικά προχωρημένη νόσο η θεραπεία εκλογής είναι η χορήγηση σύγχρονης ακτινοθεραπείας – χημειοθεραπείας.
Το χειρουργείο σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να είναι βοηθητικό μόνο σε ορισμένες περιστάσεις.
Σε μεταστατική νόσο οι θεραπευτικές επιλογές περιορίζονται στη χρήση χημειοθεραπείας και πλέον και ανοσοθεραπείας.